7 Temmuz 2013 Pazar

3

kritik saattir 3.30.
gecenin dönüm noktası.
karanlık, çirkin, tehlikeli silüeti düşer şehrin, sokakların.
hayvanlar harekete geçmeye başlar.
3.30 a kadar tepelere tırmanan karanlık, yavaşlar.
kritiktir 3.30
3 sayısı hep ilgimi çekmiştir.
muhafazakar bir ailede büyümenin getirdiği dini bi takım algılar -allahın hakkı 3tür değil lan- da olabilir bunun sebebi, 3'ün tek sayı olması da. tek sayılar gariptir. çift sayılar öyle değil mesela. çift sayılar daha samimi, daha bizden, daha babacan.
çift sayılar abim gibi. güvenilir. tek sayılar ben gibi. daha piç. daha köşeli. tam olarak böyle.
mesela 10'u kim sevmez? 10 tam puandır. 10 sevimlidir.
9 ibnedir.
8 sevimlidir. oval bi kere.
7. tipe bak mınakoyim. tırpan gibi. azrailin elinde tuttuğu boklu şeye benziyor.
10 sensin ağabey, 9 ben.
8 de sensin, 7 ben.
6 ya bak mesela. 6 da sensin lan.
hem bak ters çevirince 9 oluyor. ben oluyorum.
yarasa gibi. ters durunca ben oluyorum. yarasalar geceleri mi ters duruyordu?
yarasaların amına koyayım. -özür dilerim matmazel bazen sadece küfür etmeden duramıyorum-
5 var mesela. 5. yarım. 10 tam, 5 yarım.
sonra 4. dört dörtlük diyolar. bi de 4x4 var. yine faydalı, sevimli.
neyse işte, tek sayılar ve çift sayılar.
7 ye takıldı aklım.
sonrasında da azraile.
saat 03:36.
gecenin karanlığının son anları.
içine dertlerimizi, sıkıntılarımızı, hayallerimizi, sıvılarımızı akıttığımız karanlık sokakların aydınlanmaya başlayacağı saatlere yaklaşıyoruz. bi süre sonra saklanamayacak kötülükler, güneş tüm çıplaklığıyla ortaya serecek her şeyi.
kahvem bitti. sigara yakamıyorum.
durmuyor parmaklarım. uzun zamandır yazamıyordum.
"cümleleler kuramazken dün, bugün sözlükler kusuyorum"
zihnimden odamın her köşesine fışkırıyor düşüncelerim.
saldırıyor hamam böceklerim tüm deliklere ve tekrar geri geliyorlar.
yazıyorum. zihnim akıyor ekrana. parmaklarım, ah benim zayıf parmaklarım. tutmayan ellerim - bi ara -
1 yıl sonra sol elimle ilk sigara içişimi hatırlıyorum.
ilginç bir gecede ilginç bir yazının ortasındayız kardeşim, dostum, sevgilim, matmazel, anne, baba.
beni seven veya herhangi bi sebepten ötürü bu yazıyı hisseden, kimsen.
garip bir an yaşıyorum.
şu son dönemde, kendimi daha çok var ettiğimi hissettiğim şu dönemde, hayatımda en çok sevdiğim şu dönemde, hayatımda en çok kafa yorduğum şu dönemde yazmak çok istedim.
yazamadım. şimdi müzikle birlikte kendimden geçerek yazıyorum.
hamam böceklerim fışkırıyor kulaklarımdan, burun deliklerimden.
dikkat edin, üstlerine basmayın.

-müzik bitti, kahve bitti.
saat 03:46.
ben bitmedim.
daha yeni başlıyoruz.

2 yorum:

  1. oldukça sıcak,insansı aynı benim gibi diye düşündüğü yazılar bunlar
    Deniz

    YanıtlaSil
  2. Saat 03:46.
    Sen bitmedin.

    YanıtlaSil