2804 #1

gözlerini açtı.
her zamanki, sadece zaman geçsin diye uyuduğu uykulardan farklı olarak bu sefer bedeni gerçekten yorgun düşmüştü.
uyandığı odayı inceledi, koyu yeşil duvar kağıtları, sarı klasik işlemeler.
akşam buldukları, sevişip uyuyabilecekleri ilk yere gelmiş olmalılardı, gülümsedi.
yoğun alkol banyolarından sonra beyni onu yine güzel bi yere getirmişti, kendisini tebrik etti.
derin bir nefes aldı.
kafasını yana çevirdi.
her zamanki güzelliğiyle uyuyordu o, saçları alnına düşmüş.
gülümsedi.
yaklaştı, yüzüne düşen saçları kulaklarının arkasına aldı.
yaklaştı, kokladı.
bu koku, tanıdık.
içine çekti onu, o uyurken.
doğruldu yavaşça, yorganı çekti ona doğru.
bu uyku ona gerçekten iyi gelmişti. İstanbul'dan ayrıldıklarından beri (yaklaşık 3 gündür) uyumaya fırsat bulamamıştı.
telefonu çaldı:

- 10 dakika sonra kapıda ol.

hayatta itaat edebildiği tek ses buydu. kapattı.
karşı koltuktaki pantolonunu tanıdı. hızlı bir şekilde giyindi.
pantolonu, tişörtü, silahı, ceketi, ayakkabısı.
ceplerini kontrol etti; sigara, zippo, sakız.
her şey tamamdı.
onun yanına gitti.
"gidiyorum. seni de bırakayım mı?"
10 saniye kadar ayılmasını bekledi.
en güzel 10 saniyelerinden biriydi.
"double ekspresso ve yağsız peynirli sandviç"

odadan çıktı.
resepsiyondaki suratsız adam ona kafasıyla çirkin bir selam verdi. elindeki bir şeyi ona uzatıyordu. yaklaştı, kendi resminin olduğu bir pasaport. iğrenç bir isim.

dışarı çıktı, bi Camel yaktı. köşeyi dönen Mercedes'i tanıması zor olmadı.
araba önüne yaklaştı. kapıyı açtı, bindi. torpido gözünün kapağındaki kan lekesi dikkatinden kaçmamıştı.

-bu sefer çok kötü isim seçmişsin oğlum.
+benimki daha kötü.
-bakayım.

"Evgeny Grinko"

temizinden bir kahkaha attı.
sarıldılar.

Bazıları

Evet, evet farkettim bunu.
Her farkettiğimde de gitmek istedim.

Bazı insanlar aile kurmaya önem verirler. Yani buna değer verirler.

Bazılarıysa başka bi takım şeylere değer verirler.
Bunlara değer verirken,
niye değer verdiğini düşünmez bile toplumun içinde erimiş olan birey.