madde 81

elimde yazabileceğim bir şey var.

mutlaka bir gün onlar bu zihinden çıkıp harflere bürünecek ama önce alışmalıyım sanırım.

tazeliğin verdiği coşkuyu ve nefreti çok yansıtmak istemiyorum.

kağıda yazmak isterdim,

daha edebi bir şey olurdu.

ama ellerim titriyor,

düzgün yazamıyorum.

hoş olmuyor öyle.

bundan sonraki hayatımla ilgili kesin gözüyle baktığım şeyler var

ve anlık şeyler olduğuna eminim.

hala gerçekçi ve yere sağlam basan biri olabildiğim için şükrediyorum.

düşünüyorum,

okuyorum.

sanki açıklaması kitaplardaymış gibi.

ben doğmadan neredeyse asırlar önce yazılmış kitaplarda bir çözüm bulabilecekmiş gibi.

---

sikerler. bazen fazla abartıyorum sanırım.

yazının önerisi: http://www.youtube.com/watch?v=VH5vgng9LAg